विश्वासाने धार्मिकता

​

सध्याचा संदेश - विश्वासाने नीतिमान - देवाचा संदेश आहे; ते दैवी श्रेय देते, कारण त्याचे फळ पवित्रतेसाठी आहे." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 3 सप्टेंबर, 1889. COR 73.5

ख्रिस्ताचे नीतिमत्व आपल्यावर आरोपित केले जाते, हा विचार आपल्याकडून कोणत्याही गुणवत्तेमुळे नव्हे, तर देवाकडून मिळालेली मोफत भेट म्हणून, एक मौल्यवान विचार वाटला.

मानवी ओठांतून येणारे गोड गाणे, - विश्वासाने नीतिमान, आणि ख्रिस्ताचे नीतिमत्व." - कोर 73.7

​

विश्वासाने नीतिमान ठरवणे हा पापी लोकांना वाचवण्याचा देवाचा मार्ग आहे; पापींना त्यांच्या अपराधाबद्दल, त्यांचा निषेध आणि त्यांची पूर्णपणे पूर्ववत झालेली आणि हरवलेली स्थिती यासाठी दोषी ठरविण्याचा त्याचा मार्ग. त्यांचा दोष रद्द करण्याचा, त्यांच्या दैवी कायद्याच्या निषेधापासून त्यांची सुटका करण्याचा आणि त्यांना त्याच्यासमोर आणि त्याच्या पवित्र कायद्यासमोर नवीन आणि योग्य स्थान देण्याचा हा देवाचा मार्ग आहे. विश्वासाने औचित्य सिद्ध करणे हा दुर्बल, पापी, पराभूत पुरुष आणि स्त्रियांना बलवान, नीतिमान, विजयी ख्रिश्चनांमध्ये बदलण्याचा देवाचा मार्ग आहे. COR 65.1

हे आश्चर्यकारक परिवर्तन केवळ देवाच्या कृपेने आणि सामर्थ्याने घडवले जाऊ शकते आणि ते केवळ त्यांच्यासाठीच घडले आहे जे ख्रिस्ताला त्यांचा पर्याय, त्यांचा जामीन, त्यांचा उद्धारकर्ता म्हणून धरतात. म्हणून, असे म्हटले जाते की ते "येशूवर विश्वास ठेवतात." यावरून त्यांच्या समृद्ध, सखोल अनुभवाचे रहस्य उलगडते. त्यांनी येशूच्या विश्वासाला धरून ठेवले - तो विश्वास ज्याद्वारे त्याने अंधाराच्या शक्तींवर विजय मिळवला. COR 66.3

या अनुभवामध्ये प्रवेश करण्यात अयशस्वी होणे म्हणजे तिसऱ्या देवदूताच्या संदेशाचे वास्तविक, महत्त्वपूर्ण, मुक्त करणारे गुण गमावणे होय. जोपर्यंत हा अनुभव प्राप्त होत नाही, तोपर्यंत आस्तिकाकडे केवळ संदेशाचा सिद्धांत, सिद्धांत, रूपे आणि क्रियाकलाप असतील. ते एक घातक आणि भयानक चूक सिद्ध करेल. सिद्धांत, शिकवण, संदेशातील सर्वात उत्कट क्रियाकलाप देखील, पापापासून वाचवू शकत नाहीत किंवा न्यायात देवाला भेटण्यासाठी अंतःकरण तयार करू शकत नाहीत. COR 68.4

"ख्रिश्चन कृपेच्या आणि अनुभवाच्या संपूर्ण प्रकरणाची बेरीज आणि तत्व ख्रिस्तावर विश्वास ठेवण्यामध्ये, देवाला आणि त्याने पाठवलेल्या त्याच्या पुत्राला ओळखण्यात आहे." "धर्म म्हणजे ख्रिस्ताचे अंतःकरणात राहणे, आणि तो जिथे आहे तिथे आत्मा आध्यात्मिक कार्यात पुढे जातो, कृपेने वाढत जातो, पूर्णतेकडे जातो." -0 द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 24 मे 1892. COR 74.3

"अनेक जण आपल्या विश्वासाची शिकवण आणि सिद्धांत मांडतात; परंतु त्यांचे सादरीकरण चवीशिवाय मीठासारखे आहे; कारण पवित्र आत्मा त्यांच्या अविश्वासू सेवेद्वारे कार्य करत नाही. त्यांनी ख्रिस्ताची कृपा प्राप्त करण्यासाठी हृदय उघडले नाही; त्यांना ऑपरेशन माहित नाही. आत्म्याचे; ते खमीर नसलेल्या जेवणासारखे आहेत; कारण त्यांच्या सर्व श्रमात कोणतेही कार्य तत्त्व नसते, आणि ते ख्रिस्ताला आत्म्याला जिंकण्यात अपयशी ठरतात; ते ख्रिस्ताच्या नीतिमत्तेला योग्य मानत नाहीत; तो त्यांच्याद्वारे न परिधान केलेला झगा आहे, एक परिपूर्णता आहे. अज्ञात, अस्पर्शित कारंजे." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 29 नोव्हेंबर 1892. COR 77.3

आपली शिकवण योग्य असू शकते; आपण खोट्या शिकवणीचा तिरस्कार करू शकतो आणि जे तत्त्वाशी सत्य नाहीत त्यांना स्वीकारू शकत नाही; आपण अथक उर्जेने श्रम करू शकतो; पण हे देखील पुरेसे नाही.... सत्याच्या सिद्धांतावर विश्वास असणे पुरेसे नाही. हा सिद्धांत अविश्वासूंसमोर मांडणे म्हणजे तुम्ही ख्रिस्ताचे साक्षीदार आहात असे नाही." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 3 फेब्रुवारी 1891. COR 78.4

"आमच्या कामाची अडचण अशी आहे की आम्ही सत्याचा थंड सिद्धांत मांडण्यात समाधानी आहोत." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 28 मे 1889. COR 79.1

"पुरुषांच्या सिद्धांतांवर आणि युक्तिवादांवर, आणि ख्रिस्ताच्या धड्यांवर आणि व्यावहारिक ईश्वरभक्तीवर जास्त लक्ष दिले तर, आज शब्दाच्या प्रचाराला किती अधिक सामर्थ्य लाभेल." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 7 जानेवारी 1890. COR 79

ख्रिस्ताच्या काळातील मानवी मनाची सर्वात मोठी फसवणूक ही होती की, सत्याला केवळ मान्यता देणे म्हणजे धार्मिकता होय. सर्व मानवी अनुभवात सत्याचे सैद्धांतिक ज्ञान आत्म्याच्या रक्षणासाठी अपुरे असल्याचे सिद्ध झाले आहे. त्यातून धार्मिकतेची फळे मिळत नाहीत. ज्याला ब्रह्मज्ञानविषयक सत्य म्हटले जाते त्याबद्दल ईर्ष्यायुक्त आदर, सहसा जीवनात प्रकट झालेल्या वास्तविक सत्याचा द्वेष असतो. धर्मांध धर्मवाद्यांनी केलेल्या गुन्ह्यांच्या नोंदींनी इतिहासाचे काळे अध्याय भारावलेले आहेत. परुश्यांनी अब्राहामाची मुले असल्याचा दावा केला आणि देवाचे वचन त्यांच्या ताब्यात असल्याचा अभिमान बाळगला; तरीही या फायद्यांनी त्यांना स्वार्थ, दुष्टपणा, लाभाचा लोभ आणि निराधार ढोंगीपणापासून वाचवले नाही. ते स्वतःला जगातील महान धर्मवादी समजत होते, परंतु त्यांच्या तथाकथित सनातनीपणामुळे त्यांना गौरवाच्या प्रभूला वधस्तंभावर खिळले. COR 79.5

"तोच धोका अजूनही अस्तित्वात आहे. पुष्कळजण ते ख्रिस्ती आहेत हे गृहीत धरतात कारण ते काही धर्मशास्त्रीय तत्त्वांचे सदस्य आहेत. परंतु त्यांनी सत्य व्यावहारिक जीवनात आणले नाही. त्यांनी त्यावर विश्वास ठेवला नाही आणि प्रेम केले नाही, म्हणून त्यांना ते मिळाले नाही. सत्याच्या पवित्रीकरणाद्वारे प्राप्त होणारी शक्ती आणि कृपा. पुरुष सत्यावर विश्वास ठेवू शकतात; परंतु जर ते त्यांना प्रामाणिक, दयाळू, सहनशील, सहनशील, स्वर्गीय-मनाचे बनवत नाही, तर ते त्याच्या मालकांसाठी शाप आहे आणि थ्री! त्यांचा प्रभाव जगासाठी शाप आहे. - द डिझायर ऑफ एजेस, 309, 310. COR 80.1

"ज्यांची नावे चर्चच्या पुस्तकांवर आहेत, त्यांच्यापैकी अनेकांच्या जीवनात कोणताही खरा बदल झालेला नाही. सत्य बाहेरच्या दरबारात ठेवण्यात आले आहे. कोणतेही खरे धर्मांतर झालेले नाही, हृदयात कृपेचे कोणतेही सकारात्मक कार्य झालेले नाही. त्यांचे देवाची इच्छा पूर्ण करण्याची इच्छा त्यांच्या स्वत: च्या प्रवृत्तीवर आधारित आहे, पवित्र आत्म्याच्या खोल विश्वासावर नाही. त्यांचे आचरण देवाच्या नियमाशी सुसंगत नाही. ते ख्रिस्ताला त्यांचा तारणहार म्हणून स्वीकारण्याचा दावा करतात, परंतु ते यावर विश्वास ठेवत नाहीत तो त्यांना त्यांच्या पापांवर मात करण्याचे सामर्थ्य देईल. त्यांची जिवंत तारणहाराशी वैयक्तिक ओळख नाही आणि त्यांचे पात्र अनेक दोष प्रकट करतात." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 7 जुलै 1904. COR 81.1

"एक थंड, कायदेशीर धर्म कधीही आत्म्याला ख्रिस्ताकडे नेऊ शकत नाही; कारण तो प्रेमहीन, ख्रिस्तविरहित धर्म आहे." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 20 मार्च 1894. COR 82.1

"बचत मीठ हे शुद्ध पहिले प्रेम आहे, येशूचे प्रेम आहे, अग्नीमध्ये प्रयत्न केलेले सोने आहे. जेव्हा हे धार्मिक अनुभवातून सोडले जाते, तेव्हा येशू तेथे नाही; प्रकाश, त्याच्या उपस्थितीचा सूर्यप्रकाश तेथे नाही. मग, धर्माची किंमत काय आहे? - मिठाइतकाच ज्याने त्याचा स्वाद गमावला आहे. तो प्रेमहीन धर्म आहे. मग व्यस्त क्रियाकलापाने उणीव भरून काढण्याचा प्रयत्न केला जातो, जो ख्रिस्तविरहित असतो" - द रिव्ह्यू आणि हेराल्ड, 9 फेब्रुवारी, 1892. COR 82.2

"औपचारिक, आंशिक आस्तिक असणे, आणि तरीही अभावाने सापडणे आणि अनंतकाळचे जीवन गमावणे शक्य आहे. बायबलच्या काही आदेशांचे पालन करणे आणि ख्रिश्चन म्हणून ओळखले जाणे शक्य आहे, आणि तरीही नाश होणे शक्य आहे कारण तुमच्याकडे आवश्यक गोष्टींची कमतरता आहे. ख्रिश्चन वर्ण तयार करणारी पात्रता." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 11 जानेवारी 1887. COR 82.4

"चर्च पंथाच्या नावाची सदस्यता घेणे हे कोणासाठीही कमी मूल्याचे नाही जर हृदय खरोखर बदलले नाही.... पुरुष चर्चचे सदस्य असू शकतात, आणि वरवर पाहता ते वर्षभर कर्तव्ये पार पाडत प्रामाणिकपणे काम करू शकतात, आणि तरीही अपरिवर्तित व्हा." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 14 फेब्रुवारी 1899. COR 83.1

"आम्ही स्व-धार्मिकतेमध्ये आणि समारंभांवर विश्वास ठेवत असताना आणि कठोर नियमांवर अवलंबून असताना, आम्ही या वेळेसाठी काम करू शकत नाही." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 6 मे 1890. COR 84.2

धडा 9 - द ग्रेट ट्रुथ लॉस्ट साईट ऑफ की अशा मूलभूत, सर्व - सत्याचा आरोपित धार्मिकता म्हणून स्वीकार करणे - विश्वासाने नीतिमान बनवणे हे अनेक देवत्वाचा दावा करणार्‍यांनी दृष्टी गमावले पाहिजे आणि स्वर्गाचा अंतिम संदेश एका मरणासन्न जगाकडे सोपविला पाहिजे, हे अविश्वसनीय वाटते; परंतु असे, आम्हाला स्पष्टपणे सांगितले जाते, ही वस्तुस्थिती आहे. COR 87.1

"विश्वासाने नीतिमान ठरविण्याचा सिद्धांत अनेकांनी गमावला आहे ज्यांनी तिसऱ्या देवदूताच्या संदेशावर विश्वास ठेवण्याचा दावा केला आहे." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 13 ऑगस्ट 1889. COR 87.2

"आपल्या वर्तमान आणि शाश्वत कल्याणासाठी आवश्यक असलेल्या या विषयावरील बायबलचे सत्य [विश्वासाने औचित्य] समजून घेणारे शंभरपैकी एकही नाही."- द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 3 सप्टेंबर, 1889. COR 87.3

"ज्यांना श्रीमंत वाटतात आणि मालाने वाढवतात अशा लोकांची दुष्टता, नग्नता काय आहे? ही ख्रिस्ताच्या नीतिमत्तेची गरज आहे. त्यांच्या स्वतःच्या धार्मिकतेमध्ये ते घाणेरडे चिंध्या घातलेले आहेत, आणि तरीही या स्थितीत ते स्वतःची खुशामत करतात की ते ख्रिस्ताच्या धार्मिकतेने परिधान केलेले आहेत. याहून मोठी फसवणूक असू शकते का?" - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 7 ऑगस्ट 1894. COR 90.2

"मला हे माहित आहे की, ख्रिस्तावरील विश्वासाने आणि नातेसंबंधातील सत्यांवर धार्मिकता या विषयावर शिकवण्याच्या अभावामुळे आपली मंडळी मरत आहेत." - गॉस्पेल वर्कर्स, 301. COR 93.4

"आम्ही देवाच्या नियमाचे उल्लंघन केले आहे, आणि कायद्याच्या कृत्याने कोणताही देह नीतिमान ठरणार नाही. मनुष्याने स्वतःच्या सामर्थ्याने केलेले सर्वोत्तम प्रयत्न, त्याने उल्लंघन केलेल्या पवित्र आणि न्याय्य कायद्याची पूर्तता करण्यासाठी व्यर्थ आहे; परंतु त्याद्वारे ख्रिस्तावर विश्वास ठेवून तो देवाच्या पुत्राच्या नीतिमत्त्वाचा दावा करू शकतो - पुरेसा. COR 96.6

"ख्रिस्ताने त्याच्या मानवी स्वभावातील कायद्याच्या मागण्या पूर्ण केल्या. COR 96.7 "त्याने पाप्यासाठी कायद्याचा शाप सहन केला, त्याच्यासाठी प्रायश्चित्त केले, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये, परंतु त्याला सार्वकालिक जीवन मिळावे. COR 96.8 "जो नियम पाळण्यात स्वतःच्या कार्याने स्वर्गात पोहोचण्याचा प्रयत्न करीत आहे, तो अशक्यतेचा प्रयत्न करीत आहे. COR 96.10

"आज्ञापालनाशिवाय मनुष्याचे तारण होऊ शकत नाही, परंतु त्याचे कार्य स्वतःचे नसावे; ख्रिस्ताने त्याच्यामध्ये इच्छेसाठी आणि त्याच्या चांगल्या आनंदासाठी कार्य केले पाहिजे." - द रिव्ह्यू अँड हेराल्ड, 1 जुलै 1890. COR 97.1

एलेन जी व्हाईट कोट्स